جایگزین کردن دندان از دست رفته

به دندان مصنوعی جایگزین شونده در جای دندان کشیده شده،اصطلاحا “پروتز دندانی” و یا به اختصار “پروتز” گفته میشود.

پس از کشیدن دندان به هر علتی، دو روش کلی برای جایگزین کردن دندان وجود دارد:۱- پروتز متحرک ۲- پروتز ثابت.

پروتزهای متحرک:

معمولا برای جایگزینی چند دندان تا همه ی دندان ها بکار میروند. اگر تعدادی دندان از دست رفته باشند به آن “پروتز پرسیل متحرک” گفته میشود که در میان عموم مردم به “دست دندان تکه ای” معروف است.

نوع استاندارد این پروتز دارای یک چهارچوب یا اسکلت فلزی ست که لثه و دندان های مصنوعی به آن متصل میشوند و دارای گیره برای محکم شدن دست دندان است.

در صورتی که همه دندان ها از دست رفته باشند،از” دست دندان کامل” یا “پروتز کامل” استفاده میشود.

از معایب دست دندان های متحرک میتوان به لق بودن و ایجاد پوسیدگی در دندان های مجاور اشاره کرد.

پروتز ثابت:

هنگامی که یک تا حداکثر سه دندان از دست رفته باشد میتوان از از پروتز ثابت که به آن اصطلاحا “پل” یا “بریج” هم گفته میشود،استفاده کرد.

روش کار بدین ترتیب است که از دندانهای مجاور ناحیه ی بی دندانی به عنوان دندان پایه استفاده میشود. بدین صورت که این دندان ها تراشیده شده و سپس روکش میشوند.

بزرگترین مشکل این نوع پروتز احتمال ایجاد پوسیدگی در زیر روکش هاست که متاسفانه بیشتر آن ها بعد از چند سال دچار آن میشوند.

این روش معمولا راحتی و زیبایی قابل قبولی دارد ولی همانگونه که ذکر شد ایجاد پوسیدگی شدید و از بین رفتن دندان های پایه از مشکلات اساسی این نوع پروتز است.به همین دلیل محققین سال ها به دنبال روشی بودند که برای جایگزین کردن دندان کشیده شده نیازی به دستکاری ،تراشیدن و روکش کردن سایر دندان های سالم نباشد. تا اینکه در دهه هفتاد و هشتاد میلادی ایمپلنت ها به دنیای دندانپزشکی معرفی شدند. البته قبل از آن هم انواعی از ایمپلنت ها بکار می رفت ولی به علت عدم موفقیت بالا کاربردی وسیع نداشتند