بیماری لثه و بافت های اطراف دندان (periodontitis)
شایعترین علت از دست رفتن دندان در سنین بالا ،بیماری لثه میباشد.در واقع بافت های حمایت کننده دندان(شامل لثه و استخوان اطراف ریشه)در اثر این بماری تحلیل رفته و دندانها به مرور دچار لقی شده و از دست میروند.
این بیماری به سه دسته ی خفیف ،متدسط و شدید تقسیم میشود. در موارد خفیف رعایت بهداشت و نیز جرمگیری های مرتب و منظم از پیشرفت بیماری جلوگیری میکند. در موارد شدید درمان های پیشرفته و جراحی های خاص نیاز خواهد بود.
اساس پیشگیری از بیماری لثه ، رعایت بهداشت صحیح(استفاده روزانه از مسواک و نخ دندان) ،و مراجعات منظم به دندانپزشک (جرم گیری های مرتب) می باشد.
پرکردگی های ناقص ، روکش های با لبه های معیوب و درمان های ناقص دندانپزشکی نیز می توانند باعث ایجاد و پیشرفت بیماری لثه بشوند
درمان بیماری های لثه
قدم اول در درمان بیماری لثه حذف جرم و میکروب ها و عوامل مستعد کننذه تجع آن هاست مثل: پرکردگی های شکسته و ناقص،روکش های معیوب و دندان های کج شده. به عبارت دیگر در صورت تشخیص وجود بیماری و التهاب لثه،اولین قدم درمان”جرم گیری” است.
در مواردی که بیماری پیشرفت کرده باشد بنا به تشخیص دندانپزشک متخصص جراح لثه(پریودونتیست)ممکن است نیاز به جراحی لثه وجود داشته داشته باشد.
جراحی لثه
انواع جراحی لثه به دو نوع کلی تقسیم میشوند:
۱-جراحی های پلاستیک
۲-جراحی حذف بافته لثه ای دچار بیماری.
جراحی های پلاستیک:به طور کلی شامل جراحی های مربوط به ایجاد زیبایی و ظاهر طبیعی لثه میشود. همچنین در صورت تحلیل لثه و آشکار شدن ریشه دندان ها، یا در مواردی که دندان هاب بشدت پوسیده نیاز به روکش دارند،از این روش های جراحی استقاده می شود.
جراحی های پلاستیک که شامل پیوند لثه هم میشود،بویژه در اطراف ایمپلنت هایی که در ناحیه زیبایی(جلوی فک بالا) کار گذاشته شده اند حائز اهمیت فراوان هستند تا ظاهر طیعی و زیبا ایجاد شود.
جراحی حذف بافت های دچار بیماری اطراف دندان:در صورتی که بیماری لثه پیشرفته باشد(یا اصطلاحا پریودونتیت ایجائ شده باشد)تنها راه بازگرداندن سلامتی لثه ممکن است جراحی باشد. در غیر اینصورت،لثه و استخوان اطراف دندان به مرور تحلیل رفته و دندان ها لق شده و نهایتا از دست خواهند رفت.
پس از انجام جراحی نیز ویزیت های منظم و جرمگیری های سالانه و شش ماهه باید انجام گیرد تا سلامت بدست آمده حفظ شود.
