ریسک فاکتورهای جراحی ایمپلنت: از دگماتیزم تا واقعیت

دکتر محمد رضا دل آرام  در پنجمین همایش ایمپلنت انجمن دندانپزشکان عمومی ایران به ارائه مقاله ریسک فاکتورها در جراحی ایمپلنت  پرداختند .

این برنامه در روز پنج شنبه یکم آبان ماه ساعت ۸:۳۰ تا ۱۰ صبح در سالن رودکی پژوهشگاه نیرو برگزار شد.

خلاصه این مقاله :
ریسک به معنی احتمال ایجاد یک بیماری خاص در یک فرد در یک دوره ی مشخص زمانی است. برای سهولت بررسی در این مقاله ریسک
فاکتورهای ایمپلنت به سه دسته ی سیستمیک ، بیولوژیک و بیومکانیک تقسیم میشود.

ریسک فاکتورهای سیستمیک

شامل دیابت ، سیگار، استوپروز و مصرف بیسفوسفانات میباشد.
دیابت: ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت را دچار اختلال می کند، در موارد دارای کنترل خوب تا متوسط میزان موفقیت ایمپلنت تفاوتی با
افراد سالم ندارد.
سیگار: در صورت بار گذاری فوری و قرار دادن اباتمنت در روز جراحی و خارج نکردن آن تفاوتی بین افراد سیگاری شدید و افراد
غیر سیگاری مشاھده نشد.
در نظر گرفت و زمان بیشتری برای بارگذاری ایمپلنت ھا D استوپروز: استخوان دارای افراد استوپروز را باید مشابھ استخوان ۴
منظور شود.
مصرف بیسفوسفانات: در صورت مصرف به صورت خوراکی کمتر از سه سال منعی برای ایمپلنت وجود ندارد.

ریسک فاکتورهای بیومکانیک

شامل اندازه ی ایمپلنت (قطر و سایز)، زمان بارگذاری و زاویه ی ایمپلنت می باشد.
اندازه ی ایمپلنت: ایمپلنت ھای ۶میلیمتری در استخوانھای با دانسیته ی کم بیشترین میزان شکست را دارند.
زمان بارگذاری: بارگذاری سریع در فک بالا ریسک بالاتری دارد.
زاویه ی ایمپلنت: ایمپلنت ھای زاویه دار در ماگزیلا ؛ از لحاظ میزان تحلیل استخوان مشابه ایمپلنت ھای عادی بوده است.

ریسک فاکتورهای بیولوژیک

شامل بافت نرم ، بافت سخت، ساختارھای حیاتی ، پلاک میکروبی و پریودونتیت می باشد.